8 jun 2013

ARTEZ FINALS



Netpanty’s, lange rokken, rode lippen, hoge hakken en veel jonge mensen begeven zich richting de oude fabriekshal aan de Rijnkade in Arnhem,  de Artez Finals worden hier voor het tweede maal georganiseerd.  Studenten van de modevakschool showen hun eindwerkstukken en studeren vanavond af.

Een oud fabrieksgebouw ligt op een stil en afgelegen gebied op het industrieterrein  aan de Rijnkade, in afwachting van een kleurrijke avond. Binnen in het gebouw openbaart zich een grote lichte ruimte met oude betonnen muren. Hoge fabrieksramen en houten spijlen staan in contrast met moderne techniek, draaiende DJ en een professioneel verlichte catwalk. De klapstoeltjes staan netjes opgesteld, programmaboekjes liggen op hun plek. Het publiek stroomt binnen.

De eerste rij, frontrow, vult zich met bekende namen zoals Spijkers en Spijkers, die ook ooit afstudeerden aan Academie Artez, Viktor en Rolf die elkaar daar ooit ontmoetten. Maar ook Victoria Koblenko, die bekend staat om het dragen van ontwerpen van jonge ontwerpers. De rijen daarachter worden gevuld met veel kleurrijke mensen, veel trotse gezichten en blosse wangen, nieuwsgierige broertjes en zusjes, maar ook mode liefhebbend Nederland in afwachting van nieuw talent, vooruitstrevende collecties en een kennismaking met nieuwe identiteiten.

De muziek start en stuurs voor zich uit starende modellen poseren op de catwalk, de show opent met de eerstejaars.  Daarop volgen de tweedejaars met stukken rondom het thema Auto-Obsession, derde jaars met als thema: I <3 Me. Afstudeerders lieten sterk hun eigen identiteit als ontwerper naar voren komen in de collecties. Er klonken ‘oh’s’ en ‘ah’s ‘ door de zaal, maar veelal werden de collecties zwijgend doch met bewondering beschouwd. Ik vond het inspirerend en heb van het begin tot eind genoten.

Benen plakken aan elkaar en de flesjes water zijn leeg. Blij is het publiek als het buiten wat frisse lucht ademt. Daar staat een hip terras opgesteld waar men kan napraten over de show. Trotse gezichten omarmen hun zonen en dochters en vriendinnen nestelen zich op houten palets met bonte kleedjes. Er kan tapas worden besteld, een pizza worden gegeten. In een oude retro caravan worden bijzondere biertjes verkocht en hier en daar schiet iemand voorbij met flessen wijn.

Er klinkt veel gelach en veel geknuffel.  Er wordt ontmoet. En ik bedenk me hoe mooi de wereld zou zijn als iedereen er altijd zo mooi uitzag. De nacht viel, ik sloot af in Caspar en viel fijn in slaap.

Note: Ik ga nog opzoek naar mooie foto's, mijn eigen zijn nogal mislukt!

Geen opmerkingen:

Volgers