VAKANTIE Cannes omdat 't kannes

Bij een vakantie aan de Cote ‘d Azur past ook een bezoek aan Cannes. Na st. Tropez en Monaco het walhalla voor de rijken waar ze aan de mensheid kunnen tonen wat ze in huis hebben. Langs de boulevard van Cannes zitten de grote modehuizen zoals Chanel, Miu Miu, Valentino en noem maar op. Daarlangs dient te worden geflaneerd door de rijke bevolking terwijl de gewone man zoals wij stiekem gluren in de etalages en schuchter kijken naar de types die er naar binnen gaan.

Ondanks dat Cannes een mooie oude Franse stad is met authentieke panden en een mooie haven, heeft het ook iets vreemds. De strandbedjes kosten een vermogen maar zijn wel voor een groot deel leeg. De terrassen waar je voor een koffie een tientje betaalt zijn ook maar half gevuld met mensen die blijkbaar niet kunnen lachen. De dikke boten liggen naast elkaar opgesteld in de haven. Als je de grootste hebt dan wil je de grootste houden. Zo, men wil laten zien waarvoor ze hard gewerkt hebben.

Ik snap het niet. Wat moet je eigenlijk met zo’n grote boot, het lijkt me helemaal niet gezellig. Waarom is het zo belangrijk om aan de wereld te laten zien dat je geld hebt? Door op het ongezellige terras te gaan zitten, door te flaneren op je hoge hakken en in lange broek terwijl de gemiddelde persoon het met deze temperaturen niet uit houdt in badkleding. Wat verstaan deze mensen eigenlijk onder geluk? En wat hebben zij nodig  voordat een vakantie naar hun zin is? Hebben ze ook oog voor de pittoreske straatjes van deze oude Franse stad? Of shoppen ze zich alleen gek aan de Celine tassen, een winkel waar ik niet eens naar binnen durf.

Dat Cannes al langer een stad is geweest van de rijken verraadt een oude ansichtkaart die ik kocht met daarop het Carlton hotel. Het is nog steeds een van de duurdere hotels van de stad en wordt, net als op de kaart, nog steeds omringd door dure auto’s. Waar tegenwoordig jongens zoals Frank gapend omheen hangen om met hun smartphone foto’s te nemen.

Mijmerend in de trein naar huis kan ik er nog steeds niet precies mijn vinger op leggen. Wat maakt al die rijkdom dat ik het niet helemaal begrijp. Misschien ben ik wel jaloers. Misschien heb je verschillende soorten rijken en ben ik meer van het soort dat zich terugtrekt met de hele familie in Spanje rond een grote eettafel met veel hapjes en wijn. In plaats van bitchy vanuit mijn dikke boot aan de bleekselderij op de mensen neer kijkend. Waarschijnlijk zal ik het nooit weten.

VAKANTIE Nice, we zijn er weer.

Op de dag dat ik weer een van de mooiste steden van Europa zou bezoeken verheugde ik me eigenlijk het hele jaar. Nice had ik tijdens de vakantie van vorig jaar al in mijn hart gesloten. Met de trein is het vanaf Antibes maar een half uurtje. Het centrum van Nice bestaat uit een grote winkelstraat met de bekende ketens zoals H&M, Bershka, Pull and bear en Zara maar ook grote Franse merken waarvan ik de naam nu even kwijt ben.Vanuit die winkelstraat lopen verschillende zijstraten met kleinere winkeltjes waar Frank en ik ons graag vergapen aan Ray-Ban zonnebrillen en andere dingen. Vervolgens kom je op een groot plein waar je even stikt van de warmte om daarna het oude centrum vlakbij de kust te betreden.

Ik weet niet of ik ooit genoeg krijg van de Franse balkonnetjes met bloembakken aan gekleurde huisjes. De kleine boetiekjes en terrasjes in smalle straatjes leiden naar een soort hoofdstraat. Daar bevindt zich een grote antiekmarkt met aan weer zijdes van de straat kraampjes waar te midden de Franse kraameigenaren met hun families dineren onder het genoten van grote flessen witte wijn. Rondom de antiekmarkt liggen allerlei terrassen waar Franse gerechten worden verkocht aan de toeristen voor een goedkope prijs. Ieder terrasje ziet er even leuk en snoezig uit en uiteindelijke hakten Frank en ik een knoop door. Bij een restaurantjes met grote blauwe luiken bestelde ik een salade Nicoise en Frank een pizza Calzani.

Toe aan wat verkoeling liepen we naar de boulevard langs de kust. Daar scheurt af en toe een Ferrari, Porsche of iets anders voorbij wat er toe leidt dat het geluid nog nagalmt omdat Frank het herhaalt. De stranden zijn gevuld met strandtenten waar ligbedjes kunnen worden gehuurd en waar je cola voor 10 euro kan bestellen. Misschien doen we het wel een keer. Maar vandaag joeg de warmte ons de trein weer in terug naar Antibes en brachten we de laatste zonuren door aan het zwembad. 

VAKANTIE St. Tropez poging één!

‘Zullen we anders morgen naar st. Tropez gaan?’ zei Frank gisteravond toen ie opkeek van zijn Quote. Ik

kon mijn oren niet geloven maar hij leek serieus. Vorig jaar wilden we al naar st. Tropez maar het is best een lange rit vanaf Antibes en van uitstel kwam afstel. Maar dit jaar wilde ik er écht heen! Een voorwaarde die ik stelde als we weer naar deze camping zouden gaan.

In plaats van de gebruikelijke toeristenboekjes met informatie over badplaatsen aan de Cote d’Azur las Frank de Quote met vakantiebestemmingen van de rich and famous. Een van Franks favorieten in Zuid-Frankrijk zijn de voorbij scheurende Ferrari’s, de dikke boten en de mannen met grijze haren waarin hij allemaal Abramovitsj denkt te herkennen. Volgend jaar zouden we naar Marbella gaan of Ibiza en dan dit jaar dus echt naar st. Tropez.

Vanmorgen  vertrokken we op tijd en voor de zekerheid namen we onze zwemspullen mee. Voor het geval dat. Wie weet werden we wel meegenomen op een grote boot en werden we daar onder gegoten met champagne. Wie weet zagen we Paris Hilton terwijl ze met haar vriendinnen shopte bij Chanel of Vuitton. Of Lieke van Lexmond, ‘ze was gister in Cannes zag ik op Instagram’ wie wist waar ze vandaag uithing. Dankzij de Quote waren we op de hoogte waar nu precies waar hot- en nonspots lagen van st. Tropez. En wat je betaalde voor een ligbedje en wat tapashapjes bij de gemiddelde strandtent (goedkoper dan in Marbella, maar toch boven ons budget). Dit soort dagdromen kwamen voorbij in de autorit terwijl we langzaam de ooit kleine havenplaats naderde.

Hoe dichter bij de kust, hoe langzamer het verkeer. Maar ook hoe warmer het werd en ik begon steeds harder aan de fles water te lurken. Nog 15 minuutjes zag ik op de TomTom. We waren blijkbaar niet de enige die op het idee kwamen om ons te wanen in een wereld van glamour. Voor we het wisten stonden we in een oneindige file. Frank begon steeds meer te grommen en heeft zich tientallen keren afgevraagd waarom hier geen snelweg was en dat al die Fransen niet kunnen rijden en dat ze eerder moeten invoegen en gromgrom. Na dik een half uur file rijden begon het olielichtje van de auto te knipperen. “Nu keer ik om!” Maar de file vormde zich eveneens in tegengestelde richting dus het zou hoe dan ook lang duren voor we ergens uitkwamen.

Op stapvoets tempo kwamen we langs de weg een klein ieniemieniestrandje tegen. We parkeerden de auto en namen een duik. Gelukkig hadden we onze zwemspullen mee. Aan de overzijde van het strandje lag een klein plaatsje omringd met dikke boten. Ja hoor: met uitzicht op St. Tropez. We lachten er maar om, we gaan nog wel een keer terug. Maar vandaag niet meer. 

FOOD Fix it!

Ik interesseer me al een tijdje in bewuster en gezonder eten. Het internet bruist van de tips voor gezondheidsfreaks. Ik vind het buitengewoon interessant om te leren over voedingsmiddelen en hun werking, maar soms zie ik door de bomen het bos niet meer. Moet ik nou minderen met suiker, vet, koolhydraten of alle drie? En als mijn vriend 's avonds een zak chips open trekt dan weet ik écht niet hoe ik me moet beheersen.

Het leek erop dat mijn noodkreet werd gehoord toen ik zag dat Marianne van Personal Foodcoaching een speciale aanbieding had. In juni (en juli) kost haar quick fix maar €18,50. De quick fix is een eenmalig advies gebaseerd op je persoonlijke eetpatroon om gezonder en bewuster te eten. Marianne volg ik al een tijdje omdat ik haar persoonlijk ken maar ook omdat ze een ontzettend leuke blog heeft met inspirerende artikelen en passende recepten om gezonder te leven. Ze is gespecialiseerd in natuurvoeding, dus zo min mogelijk pakjes en zakjes en voornamelijk au naturel eten. Leek me perfect!

Maar daar stond dan wel iets tegenover, ik moest een week bijhouden wat ik allemaal naar binnen stopte. Dit was confronterender dan ik had verwacht. Ik blijk nogal een emotionele eter. Het was een week met spannende tentamens en (stage)sollicitaties waardoor ik me graag liet gaan met roze koeken en veel ijsjes. In het weekend moesten de positieve resultaten gevierd worden met veel wijn en een broodje döner. Tsja, iet wat beschaamd heb ik toch alles netjes genoteerd en doorgestuurd naar Marianne. Help me out!

Ik was verbaasd over het gedetailleerde advies wat ik kreeg! Ik zou hier graag alles willen herhalen wat ze me verteld heeft maar het is teveel. Wat het meest naar voren kwam was dat ik teveel snelle koolhydraten eet. Dit zit vooral in brood, pasta, maar ook chips en koek. Oeps, brood is nu eenmaal zo makkelijk, goedkoop en lekker. Maar van snelle koolhydraten kom je wel snel aan en ze bevatten weinig voedingsstoffen.

Een ander opvallend feitje vond ik dat ik teveel magere producten eet. Ik doe hartstikke me best met light jam, magere kaas, liters cola light en koffie en thee met zoetjes. Blijkt natuurlijk ook helemaal niet goed te zijn. Ook adviseerde ze me om meer gezonde vetten te eten zoals extra vierge olijfolie, volvette kaas, avocado's en roomboter, zij zorgen ervoor dat je zelfs afvalt in plaats van aankomt (mits je het in de juiste porties eet).

Hoewel ik een grote lijst met tips heb is er nog maar weinig van terecht gekomen. Ik heb zoals je eerder kon lezen een zeer onregelmatige week achter de rug. Ik ben wel begonnen met thee zonder suiker, volgens Marianne moet dat na twee weken wennen, en ik moet zeggen dat ze gelijk heeft. Ook ben ik begonnen aan de spelt crackers, een goed alternatief voor brood. En ik eet meer eiwitten bij mijn ontbijt. Na de vakantie wil ik beginnen met gezonde lunches, verse smoothies, en meer pure producten. Ik pieker er zelfs over om een suikervrije week te proberen. Veel goede voornemens dus, maar nu eerst: Vakantie!

LIFE Vakantie!

Langzaam sijpelt het vakantiegevoel mijn leven in. Na een herkansing en wat stage geregel vertrok ik voor twee nachtjes naar mijn moeder in Den Haag. Daar heb ik heerlijk gezeten bij een strandtent in Scheveningen, vakantie inkopen gedaan en zoals je las armbandjes geknoopt. Vervolgens werkte ik nog twee dagen en probeerde ik club 22/24 uit in Doetinchem. Zondagochtend pakte ik moe en duf mijn tas in en vertrok ik samen met mijn vader naar de kop van Noord-Holland. Onderweg lunchten we met een verse scholfilet, sla en frietjes. Er even lekker tussen uit!

Het weer is heerlijk en zonnig. Ik werk hard aan de basis van mijn bruine kleur en heb blondspray gekocht. Dat probeer ik regelmatig in mijn haar te sprayen, in de hoop dat het snel beachy blond wordt. We zitten de hele dag buiten tussen de kippen, konijnen en een echte (tamme) gans.  De gans is gewend aan mensen en wil graag aandacht en gekroeld worden. Net als de haan, die bij je op schoot springt en kukelt. Op de foto's zie je mij als ik net wakker ben. Ik ben geloof ik niet zo'n dierenvriend.

We hebben lekker gegeten en op het terras gezeten. Papa is aan het vissen, ik vermaak me met een lading tijdschriften. Vandaag bezochten we Callantsoog. Het was een vol strand met een hoop plaatselijke inwoners en ook toeristen, en dat op maandag. We aten een ijsje (smurf en citroen), dronken een biertje (Radler) en aten een lekkere lunch (tonijnsalade met brood). Het voelt al écht als vakantie.

 

DIY Friendship Bracelets

Afgelopen week ging ik aan de slag met  het knopen van friendship braceletes. Samen met mijn moeder kocht ik borduurgaren bij Pipoos in Den Haag. Ik knoopte eerst het rechter armbandje in de kleuren passend bij mijn statement ketting.  Maar ik begon veel te zuinig met het garen en daardoor is het armbandje maar half geknoopt, op de foto heb ik het gelukkig aardig weten te verdoezelen.  Het tweede armbandje knoopte ik later en ging veel sneller, blijkbaar wordt je er na oefening écht handiger in.

Deze visgraat knoop is een van de makkelijkste en wordt heel handig uitgelegd in dit filmpje van de blog Wearefashion. Mocht je zelf aan de slag willen, let op dat je draad van ongeveer 80-90 cm gebruikt. Ook een leuke tip is om de armbandjes te versieren met kraaltjes of pailletjes. 

Het rechter armbandje maakte ik overigens van restmaterialen van de statement ketting. De combinatie van gouden kralen, muntjes en de geknoopte armbandjes vind ik persoonlijk erg leuk staan. Volgende week vertrek ik naar Zuid-Frankrijk en ik heb speciaal een lading garen en een boekje gekocht met in het boekje uitleg over andere soorten knopen en patroontjes. Ik zie mezelf al zitten in het zonnetje armbandjes knopen, het is echt een ontspannende bezigheid!

p.s. De foto is gemaakt op Callantsoog, waar ik op dit moment een paar dagen verblijf. Goed begin van de vakantie :-)

FASHION MoBa?

Als nieuw inwoonster van Arnhem heb ik nog een hoop te ontdekken. Waaronder de Mode Biënnale, ook wel de MoBa, dat deze maand plaatsvindt in de stad. Al een hele tijd geleden werd ik op de grote stations geconfronteerd met de posters over Fetishism in Fashion. In het centrum van de stad hingen overal vlaggen. In de Bijenkorf kwam ik mooie handbeschilderde jurken tegen, in de binnenstad allerlei spannende pop-up terrasjes. Op Facebook bekeek ik allerlei updates over etalagewedstrijden met fetisjisme als thema en ik wist: ik moet naar de MoBa!

De Mode Biënnale. Het is aan de gang, maar wat is het nou?  Waar moet ik dan heen? Samen met vriendin Simone bezocht ik de Artez Finals, daar raakte ik al razend enthousiast over de Biënnale al wist ik niet waar ik het moest zoeken. Toch ben ik er geweest, denk ik. Simone appte: ga je mee naar de hoofdexpositie van de MoBa? Ja!

Een kaartje kost 15 euro en dan kan je naar verschillende exposities verspreid door de binnenstad. De hoofdexpositie bevindt zich in het Rozet, overigens al een heel interessant gebouw op zich. De MoBa heeft dit jaar als thema fetisjisme, gekozen door curator Lidewij Edelkort. Fetisjisme kent vele uitingsvormen. Deze subthema's zoals nudisme (nude-kleuren), Japans, SM-achtige leren pakken, babykleding voor grote mensen en nog veel meer is allemaal terug te zien in het hedendaagse modebeeld.  

Jurken van bekende en (voor mij) onbekende ontwerpers en modehuizen waren er te bewonderen. Ik heb mijn ogen uitgekeken. Na drie verdiepingen vol mode was ik wel toe aan een break. De andere exposities bewaar ik voor later week. Maar nu snap ik: MoBa is tof!

DIY Statement Ketting

Speciaal voor al mijn bloglezers, waarschijnlijk niet meer dan vier, maakte ik deze selfie. Inclusief zondagmiddagwallen én mijn unieke statement ketting! Hij is mooi geworden, al zeg ik het zelf. Al eerder schreef ik dat ik graag deze ketting van WeLoveMusthaves wilde namaken. Daarin ben ik toch heel aardig geslaagd.

De materialen kocht ik in de hippe kralenwinkeltjes van Den Haag. Het barst daar werkelijk van de hobbywinkels, in Arnhem ken ik er wel geteld één. Ik heb alle kraaltjes en materialen los gekocht en het is de vraag of dat goedkoper is dan de WeLoveMusthave ketting te bestellen. Maar mijn ketting is wel helemaal uniek en ik vind hem mooier dan de originele versie!

Wat heb je nodig?

1. Mooie gouden muntjes of andere bedeltjes. Ik vind deze echt heel mooi en de kleur goud vind ik ook precies goed. Ik heb ze uit een kralenwinkeltje in Den Haag. 

2. Heel veel kleine kraaltjes, op internet kan je zoeken op rocailles. 

3. Staaldraad, dit is vrij stevig draad wat mooi mee buigt.

4. Knijpkraaltjes. Dit zijn kraaltjes die je kan vast knijpen op het draad. Het is niet mogelijk om in staaldraad knoopjes te leggen en door knijpkraaltjes kan je beginnetjes en eindes maken.

5. Splitters ofwel verdelers. Dit zijn lange smalle staafjes met meerdere gaatjes. Ik heb vier verdelers met zeven gaatjes gebruikt.  De verdelers houden alle kraaltjes goed op hun plek.

5. Ringetjes om de draden aan het slotje te maken

6. Het slotje als sluiting. Ik heb een langwerpig slotje gebruikt wat inschuifbaar is. Doordat het slotje langwerpig is blijven alle strengen mooi op hun plek.

Mocht je ook zo'n mooie ketting willen maken, houd dan rekening met de ronde vorm. De buitenste strengen moeten langer worden dan de binnenste strengen. Hierdoor valt de ketting mooi rond en vallen de strengen niet over elkaar heen. Toch is het lastig om alle strengen netjes naast elkaar te houden in plaats van over elkaar, zoals je ziet op de foto's.

Ik ben in ieder geval erg blij met het resultaat. Snel aan de slag met een paar bijpassende armbandjes. Ik heb nog wat kraaltjes over en wil graag aan de slag met friendship bracelets. Maar eerst bakken in de zon en dan staat ie vast extra mooi!