Het hele huis moet van boven naar beneden, van zolder naar schuur worden uitgekamd. Nemen we het mee? Slaan we het op? Gooien we het weg? Best makkelijk bij oud studiemateriaal en werkstukken die me niets zeggen. Of de stoffige boekenkast op de logeerkamer met boeken waar ik nooit van heb gehoord. In een doos, naar de rommelmarkt, naar de vuilnisbak of mee naar een nieuwe plek. En dan te bedenken dat ik niet eens mee verhuis naar die nieuwe plek, dus waar laat ik mijn eigen spullen eigenlijk?
Zucht, het ouderlijk huis wordt leeggehaald. Achter de schotten op zolder komt ook nog allemaal troep vandaan. Als ik de schuifdeur opzij doe denk ik aan vroeger, dat we met vriendinnetjes hier razendsnel doorheen konden klouteren, super spannend in het donker.
Ik open een doos. Gaan we al die oude kinderboeken weggooien? Ik open een boek en ik herken de kleuren, de plaatjes, het rare gezicht van de dikke dame, de krullerige staarten van de paarden. En doe het weer dicht. Als ik het weg gooi? Denk ik dan ooit nog aan de kleuren in het boek, denk ik nog aan de dikke dame, aan het stemmetje wat erbij hoorde, aan bij opa op schoot. Aan zijn handen? En de gekke nagel op zijn middelvinger. Opa's gekke nagel.
In de schuur vind ik een oude portomonnee. Winkeltje spelen met nep geld. Ik haal de briefjes eruit, geld voor Serra Leone. Voor het goede doel verkochten we spullen van nep geld. ik denk aan mijn oude basisschool. Het was een druk evenement. Opeens denk ik aan rode pilaren, aan foto's aan de muur en aan de donkere mannen van Serra Leone.
In mijn kast vind ik een oud tijdschrift volledig gericht op de Backstreet Boys. Nick was het leukst, ik denk aan de blauwe cd en aan mijn radio, aan mijn prinsessenkamer en aan een oude ansichtkaart waar ze op stonden. Dat ik mijn radio verlengde met een verlengsnoer en mijn kamer altijd 2 vierkante meter vrij ruimte was om te dansen. Ik denk aan de sterretjes op mijn behang, en mijn gele foto lijstjes met bloemetjes erin.
Als ik deze spullen weg gooi, maak ik dan ooit nog deze linkjes in mijn hoofd? Denk ik dan nog aan mijn gele fotolijstjes, kom ik ooit in mijn leven nog iets tegen wat het gevoel oproept van bij opa schoot. Denk ik nog aan het nep geld voor Serra Leone? Zullen deze tal van kleine herinneringen, afwachtend in de laatjes van mijn hoofd, slechts mogelijk om te worden opgeroepen door spulletjes. Zullen zij ooit weer te voorschijn komen als ik al deze spullen zomaar weg gooi? Ik weet het niet.
Follow my blog with Bloglovin
Geen opmerkingen:
Een reactie posten