Ja! Ja! Ja! Eindelijk mijn eerste engiste eigenste liefste kleinste en mooiste dichtbundeltje! Bart Moeyaert zijn gedichten las ik altijd via internet. Ik sloeg ze op op mijn computer, en zorgde ervoor dat ik ze nog vaak nalas. Eigenlijk moet je dan zelf een eigen bundeltje aanschaffen. Een boekje vasthouden is toch anders dan een beeldscherm. Maar als arme student bleef ik koppig! Dat geld kan ik wel beter gebruiken. Kleding, drankjes, uitgaan, terrasjes, kadootjes, mmm.. Na lange tijd heb ik een 'verstandige' aankoop gedaan. Als studente Nederlands mag ik mijn zuurverdiende geld ook wel eens aan wat literatuur uitgeven. En literatuur dat is het! Stuk voor stuk mooie gedichten in een mini bundeltje genaamd 'verzamel de liefde'. Een van mijn favorieten (eigenlijk kan ik niet kiezen) hieronder:
Eeuwigheid
Er zijn plekken
waar ik zonder glimlach
niet meer langs kan.
Ooit is daar een grap
verteld, een kus geroofd,
iets voor het eerst gedacht.
Ter hoogte van mijn oor,
bijvoorbeeld,
heb jij me op een nacht
beloofd dat eeuwigheid
een leugen is, maar dat het
daarom tussen ons niet
minder lang gaat duren.
Meer woorden waren er
niet nodig – een mond
spreekt van zichzelf al mooi
en huid heeft een geheugen.
Jij blijft mijn hals, mijn navel,
mijn holte van mijn knie
voor altijd bij.
Zonder glimlach kan ik
aan geen plek voorbij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten