VAKANTIE All Good Things Come To An End

Vanmorgen ging om 05:45 de wekker. We hebben we de tent afgebroken, de spullen in de auto geladen en de laatste keer super vette croissantjes gekocht bij het campingbakkertje. Inmiddels rijden we op weg naar huis, we zijn de kust voorbij en naderen Lyon.

Frank voorziet andere weggebruikers ongevraagd van advies terwijl ik me in 100 verschillende houdingen in slaap probeer te krijgen en mijn haar langzaam inklit. Straks ga ik opzoek naar mijn  body lotion omdat mijn super bruine huid aan alle kanten uitdroogt. En dan ergens vanavond (of anders morgen) slapen we weer in ons eigen bed.

Ik heb het dorp Brummen of mijn studentenkamer op geen enkel moment gemist. Ik kon goed wennen aan mijn nieuwe thuis in Zuid- Frankrijk. En vraag me af hoe het kan dat de slimme Mens anno 2013 nog geen systeem heeft bedacht waardoor we allemaal massaal en continu vakantie kunnen vieren. Hoewel ik dan niet zou weten wie de strandtentjes zou moeten runnen en wie de neger moet spelen die op het strand zijn zonnebrillen verkoopt.

Zucht, we rijden steeds meer (en steeds langzamer, ik ben bang voor files) weg van straks slechts een herinnering aan de vakantiebelevenissen waarvan we alleen de geuploade vakantiefoto’s op Facebook en mijn opgetypte vakantie belevenissen kunnen terug halen.

Hoe moet ik dit fijne vakantiegevoel in stand houden? ’s Morgens op stap om croissantjes te halen voorafgaand aan een dag bliepen achter de kassa? Een opblaasbadje in de tuin zetten en de hele dag daar met mijn ogen dicht in dobberen? Een karaoke avond organiseren en dan hopen dat de andere deelnemers voor avondvullend vermaak zorgen? Ik weet het niet. Hoewel: thuis wacht een puppy.

 Follow my blog with Bloglovin