BOOKS Een jaar offline

Ik kan echt avond aan avond op de bank zitten zappend voor de televisie, met mijn telefoon in mijn  hand en laptop op schoot. Multimediaal zoals je dat noemt. Ik ben nu eenmaal van de generatie die mee is gegroeid in de digitale wereld, en nee ik kan me geen leven zonder internet voorstellen.

Heerlijk om na een lange dag werken dom te surfen langs mijn favoriete blogs, webshops en nieuwssites. Mijn favoriete apps check ik heel vaak, Instagram, Facebook, Twitter, Bloglovin'. Altijd in contact met iedereen, soms is het ook wel eens vermoeiend. Niet altijd heb ik een sprankelend weekend waar ik sta te shinen op hippe festivals. Soms wil ik liever om 9 uur in bed liggen. Dan is het soms lastig om naar het vrolijke gezichtenboek van je vrienden te kijken. Interessant ook wel, want sociale media geven niet een realistisch beeld van ons dagelijks leven. Maar misschien nog wel iets veel persoonlijkers: wie we zouden willen zijn.

Stel je voor: een leven zonder sociale media, of nog extremer: een leven zonder internet. Natuurlijk zou ik ontzettend veel informatie gaan missen, het zou in combinatie met mijn stage niet eens mogelijk zijn. Ik zou meer oog krijgen voor de wereld om mij heen, want een smartphone onttrekt je makkelijk uit de dagelijkse beslommeringen. Maar wat me beangstigt is de confrontatie met mezelf. Er zou zoveel niets-doen-tijd over blijven. Waar zou ik allemaal over gaan piekeren? De laatste keer dat ik in een trein zat, alleen met mijn gedachten en dat minimaal een half uur lang, kan ik me simpelweg niet herinneren.

Maar toen ik hoorde dat er een journalistiek student een jaar lang offline ging én daar een boek over schreef, Moest.Ik.Het.Lezen. En dat deed ik: in een dag. Geweldig! Een kijkje in een wereld die voor de generatie van mijn ouders herkenbaar en vertrouwd is, maar voor mij wereldvreemd. In de huidige samenleving is een leven zonder internet eigenlijk ondenkbaar. Want behalve het sociale aspect zijn er ook praktische zaken zoals je belastingaangifte, toetsinschrijvingen en dergelijke waarvoor internet een must is. Maar indrukwekkender vind ik de eenzaamheid waar Bram over schrijft in zijn boek. En zeker ook inspirerend, ik ben benieuwd hoe ik het zal ervaren om een tijdje offline te gaan. Hoeveel rust zal het me geven? Tot slot raad ik iedereen aan: ga het lezen!

Follow my blog with Bloglovin